Persvrijheid: “In de duisternis sterven democratie en een vrije pers”

KRALENDIJK- Op 3 mei wordt wereldwijd de Internationale Dag van de Persvrijheid gevierd. Deze dag staat in het teken van het belang van persvrijheid en de bescherming van journalisten wereldwijd. Maar hoe gaan wij op Bonaire hiermee om?
 

 “We hebben hier geen onvrije pers, maar je komt wel obstakels tegen. De macht van bedrijven op de Bonairiaanse pers is gróót”, zegt journalist en historicus Boi Antoin.

Persvrijheid is een onderdeel van de vrijheid van meningsuiting. Het houdt in dat iedereen vrij is om informatie te verspreiden via verschillende media-kanalen, zolang dit niet in strijd is met de wet.

Helaas is dit niet overal ter wereld het geval. Een groot aantal journalisten wordt vastgehouden, bedreigd of zelfs vermoord vanwege hun werk. Op Bonaire is het gelukkig niet zo erg, maar Arjan de Wolff waarschuwt dat wij niet bevoorrecht zijn. “We mogen niet vergeten dat serieuze journalistiek een zeer gevaarlijke activiteit kan zijn. Dat wil zeggen bijvoorbeeld uitgebreid onderzoek naar economische transacties,  waar bijvoorbeeld leiders en zakenmensen op Bonaire bij betrokken zijn, of het onderzoek naar corruptie binnen de overheid. Het is niet onmogelijk dat we dat soort serieuze journalistiek zullen ervaren, de journalistiek die op korte termijn de democratie en het bestuur controleert en waarbij die journalisten hun zichzelf in gevaar brengen.” De Wolff is directeur van Bureau Konsiliare en columnist.

Kleine gemeenschap

Volgens de Wolff moeten joorunalisten juist in een kleine gemeensschap scherp zijn “Je moet opletten om niet te gaan roddelen, mensen persoonlijk aanvallen of om iemands verleden op te rakelen. Dat is tegenwoordig de ziekte van onze journalistiek. We hebben de plicht om schijnwerpers te zetten op belangverstrengelingen  tussen personen, bedrijven en bestuurders.”

Boi Antoin wordt door velen aangeprezen op het eiland. “Maar ik ben veel vrienden hier kwijtgeraakt”, vertelt hij. “Als je vriend iets verkeerd doet, kun je niet doen alsof je een struisvogel ben. Je moet er dan óók over schrijven.”

Voor journalist Velly Gijsbertha heeft het te maken met jezelf positioneren als betrouwbare bron.    “In een kleine gemeenschap is geen onderwerp een ‘ver van mijn bed show’. Dat maakt het soms spannend, maar je kan je eigen principes niet verloochenen. Als journalist werk je voor het algemeen belang.”