Rincon van weleer (2)

Hij is geboren in 1919, en zijn eerste herinneringen dateren van de tijd dat ik ongeveer vijf jaar was. Dit is het verhaal van Eduardo ( Wawa) Jacobino. Vandaag Deel 2.

Vaak gingen we al vanaf januari op de knoek wonen, want daar hadden we dankzij de regentijd allerlei produkten, en konden we de vogels van het mais wegjagen. Het huis in Rincon stond dan gewoon open en de buren hielden een oogje in het zeil. Als het ging regenen dan deden zij alle ramen en deuren wel voor ons dicht. In die periode moesten we wel van de school naar de knoek rennen tussen de middag om op tijd terug te zijn na het eten, want de knoek lag een flink stuk verder. Behalve van januari tot maart, als er op de vogels gelet moest worden, stond iedere maand dan in het teken van een ander spel.

Eerst werd er dan gevliegerd, dan was er weer ‘hunga peiku‘ ( knikkeren), de volgende maand weer toldraaien, en dan was er bijvoorbeeld weer “hunga botón “

( knopenspel). Tussendoor trokken we dan weer een periode met zijn allen de knoek in om Shimaruku’s ( kersachtige vrucht) te plukken. Die kon je gewoon opeten, maar de volwassenen stookten er alcohol van. Daar kon je flink dronken van worden.

Geronimo (Mon) George demonstreert hoe men vroeger als kind met een trom gemaakt van een kalebas speelden.